Zasady postępowania w przypadku kontuzji to temat, który od lat budzi zainteresowanie zarówno wśród specjalistów medycyny sportowej, jak i osób aktywnych fizycznie. Tradycyjną i powszechnie rekomendowaną metodą przez NHS w przypadku takich urazów była zasada RICE, czyli odpoczynek, lód, ucisk i uniesienie. Jednak najnowsze badania i opinie ekspertów sugerują, że te standardowe działania mogą być nieskuteczne, a nawet szkodliwe dla procesu leczenia.
RICE od zawsze była popularnym i intuicyjnym podejściem do zarządzania ostrymi urazami tkanek miękkich, takimi jak skręcenia, naciągnięcia czy naciągnięte mięśnie. Koncepcja ta zyskała na popularności w latach 70-tych XX wieku, kiedy to dr Gabe Mirkin, lekarz sportowy, po raz pierwszy opisał tę metodologię w swojej książce. RICE stało się złotym standardem, w którym odpoczynek i chłodzenie miały na celu zmniejszenie obrzęku i bólu, podczas gdy ucisk i uniesienie miały wspierać proces gojenia.
Jednak w ostatnich latach, rosnąca liczba badań i przeglądów naukowych poddaje w wątpliwość efektywność tego podejścia. Zdaniem prof. Marka Smitha z Uniwersytetu Medycyny Sportowej, „chociaż chłodzenie może przynieść tymczasową ulgę w bólu, może również opóźniać proces odbudowy tkanek poprzez ograniczanie przepływu krwi i usuwanie zbędnych produktów przemiany materii z okolicy urazu”.
Alternatywnym podejściem, które zyskuje na popularności, jest zasada PEACE & LOVE. Akronim ten opisuje bardziej holistyczne podejście do leczenia urazów. W odróżnieniu od RICE, nacisk kładzie się tu na ochronę, edukację, aktywne nastawienie i kontrolowaną ekspozycję na obciążenie. „Badania pokazują, że stopniowy powrót do aktywności i odpowiednie zarządzanie obciążeniem mogą pomóc w szybszym powrocie do zdrowia,” mówi dr Alison Jane, fizjoterapeutka ze szpitala St Mary’s.
Pomimo, że nowe podejścia zdobywają coraz więcej zwolenników, nie wszyscy specjaliści są zgodni co do najlepszej metody leczenia. Dr Martin Reynolds, chirurg ortopeda, zauważa, że „istnieje wiele czynników, które należy brać pod uwagę przy wyborze odpowiedniej metody – w tym charakter urazu, indywidualna reakcja organizmu oraz wcześniej stosowane terapie.”
W obliczu tych sprzecznych opinii, kontynuowanie badań nad skutecznością różnych metod leczenia jest kluczowe. Zdrowie publiczne i organizacje medyczne powinny dążyć do aktualizacji wytycznych w oparciu o najnowsze dowody naukowe, aby zapewnić pacjentom najbardziej efektywne i bezpieczne metody leczenia. Jak podkreśla prof. Smith, „rozważenie nowych podejść i odwaga do modyfikacji tradycyjnych metod leczenia to krok w kierunku bardziej zrównoważonej i skutecznej praktyki medycznej.”
