Decyzje dotyczące współpracy gospodarczej pomiędzy Wielką Brytanią a Unią Europejską od czasu Brexitu wciąż wywołują intensywne debaty. Najnowszy raport opublikowany przez Aston University ujawnia, że w wyniku zmian po Brexicie, eksport z Wielkiej Brytanii do UE spadł aż o 27% od 2021 roku. To oszałamiające dane, które podkreślają dalsze economiczne wyzwania stojące przed Wielką Brytanią na skutek opuszczenia wspólnoty europejskiej.
Jedną z kluczowych kwestii jest wpływ regulacyjnych rozbieżności na brytyjski przemysł farmaceutyczny. Peter Foster, redaktor ds. polityki publicznej Financial Times, zwraca uwagę, że odnowiony raport na temat handlu UK-UE dokładnie analizuje problem tkwiący w braku wzajemnego uznawania certyfikatów produkcyjnych. „Chociaż w Umowie o Handlu i Współpracy (TCA) przewidziano wzajemne uznawanie niektórych certyfikatów produkcji, UE nadal nie uznaje partii leków przebadanych w Wielkiej Brytanii jako ważnych do sprzedaży w jednolitym rynku, ani nie uznaje profesjonalistów nadzorujących te procesy” – mówi Foster.
Konsekwencje tego stanu rzeczy są dalekosiężne. Firmy farmaceutyczne w Wielkiej Brytanii muszą teraz uzyskiwać oddzielne certyfikaty zarówno dla rynku brytyjskiego, jak i europejskiego, co prowadzi do zwiększenia kosztów i opóźnień. Dla dużych graczy w branży farmaceutycznej oznacza to podwojenie wysiłków w zakresie zgodności z przepisami – co może zniechęcać do dalszych inwestycji w regionie. W praktyce, dla mniejszych firm, które mogą mieć ograniczone zasoby, może to oznaczać zmniejszenie konkurencyjności na rynku europejskim.
Podobne problemy dotykają także innych sektorów gospodarki. Brytyjskie przepisy dotyczące importu owoców i warzyw były już kilkukrotnie opóźniane od czasu Brexitu, co wpływa na sektor rolno-spożywczy. Tymczasowe wyłączenia i zmiany w regulacjach prowadzą do niepewności wśród przedsiębiorców, którzy obawiają się dodatkowych kosztów oraz potencjalnego gnicia produktów na granicy z powodu długotrwałych procedur celnych.
Odmienny spór toczy się wokół usług profesjonalnych. Wielu brytyjskich specjalistów, takich jak prawnicy czy księgowi, nie może już swobodnie pracować w UE bez uprzedniego uzyskania odpowiednich kwalifikacji zawodowych uznawanych przez kraje członkowskie. To stawia dodatkowe bariery dla brytyjskich firm oferujących tego rodzaju usługi, zmuszając je do opracowywania często kosztownych strategii adaptacyjnych.
Mimo takich trudności, niektórzy eksperci wskazują na potencjalne długoterminowe korzyści płynące z bardziej autonomicznej polityki handlowej. Krytycy wskazują, że Wielka Brytania może zyskać na negocjacjach nowych umów handlowych z krajami spoza UE, mając większą kontrolę nad własnymi regulacjami. Jednak proces ten z pewnością będzie wymagał czasu, zdolności adaptacyjnych oraz znacznych inwestycji w infrastrukturę handlową i logistyczną.
Pomimo wyzwań, które stają przed Wielką Brytanią po Brexicie, nadal istnieją przestrzenie do dialogu i współpracy. Jako że kraje członkowskie UE i Wielka Brytania są głównymi partnerami handlowymi, ważne jest, aby podejmować kroki zmierzające do minimalizacji barier handlowych i utrzymania stabilnych relacji gospodarczych. Współpraca w zakresie regulacji i uznawania certyfikacji może być jednym z kluczowych obszarów, na których skoncentrują się przyszłe negocjacje.
Podsumowując, Brexit wciąż stanowi wyzwanie dla handlu między Wielką Brytanią a Unią Europejską. Z jednej strony, regulacyjne rozbieżności i niepewności wywołują wyraźne utrudnienia handlowe, z drugiej zaś, istnieje potencjał do wzmocnienia polityki autonomicznej. Dla przedsiębiorców i decydentów politycznych kluczowe będzie dalsze poszukiwanie rozwiązań, które zminimalizują negatywne skutki gospodarcze i umożliwią rozwój handlu w nowej rzeczywistości post-Brexitowej.
