Wprowadzenie propozycji zniesienia podatku od rezerw skarbowych w Wielkiej Brytanii wzbudziło sporo kontrowersji i dyskusji zarówno w Londynie, jak i poza nim. W obliczu potrzeby ożywienia rynku kapitałowego, temat ten nabiera szczególnego znaczenia. Podatek znany jako Stamp Duty Reserve Tax (SDRT) jest obecnie naliczany na poziomie 0,5% od zakupu akcji brytyjskich spółek i przyniósł fiskusowi 3,8 mld funtów w roku podatkowym 2022-2023. Niemniej jednak, istnieją głosy i argumenty przemawiające za jego zniesieniem, które wskazują, że taki krok mógłby przynieść długofalowe korzyści ekonomiczne.
Jednym z głównych argumentów przedstawianych przez zwolenników zniesienia SDRT jest fakt, że inne kraje, z wyjątkiem Irlandii, która posiada wyższy podatek w wysokości 1%, w ogóle nie nakładają podobnych obciążeń. Stany Zjednoczone, Chiny i Niemcy to przykłady krajów, gdzie brak odpowiednika tego podatku stwarza bardziej konkurencyjne środowisko dla inwestorów. Wynikająca z tego konkurencyjna przewaga mogłaby przyciągnąć więcej spółek do londyńskiej giełdy, co w dłuższej perspektywie mogłoby zrekompensować utratę dochodów z tytułu SDRT poprzez zwiększenie innych wpływów skarbowych.
Rachel Reeves, będąca obecnie w poszukiwaniu nowych źródeł dochodów podatkowych, zwraca uwagę, że zniesienie tego podatku powinno być brane pod uwagę przez każdy rząd, który deklaruje swoje poparcie dla wzrostu gospodarczego, przedsiębiorczości i inwestycji. Choć istnieją pewne zastrzeżenia co do natychmiastowych skutków finansowych takiego ruchu, perspektywa zwiększenia atrakcyjności Londynu jako centrum finansowego wydaje się być kusząca w kontekście obecnych obaw o jego „uśpiony” stan.
Eksperci wskazują, że kluczowe dla podjęcia decyzji o ewentualnym zniesieniu SDRT będzie zrozumienie, jak takie posunięcie wpłynie na długoterminowy wzrost gospodarczy i jego zdolność do przyciągania inwestorów z zagranicy. Oczywiście, zniesienie podatku musi być starannie przemyślane, z uwzględnieniem wszelkich potencjalnych luk podatkowych oraz oceny rzeczywistego wpływu na rynek akcji.
Podsumowując, debata nad zniesieniem SDRT to nie tylko kwestia fiskalna, ale i strategiczna dla przyszłości Londynu jako kluczowego centrum finansowego. Czy w obliczu globalnej konkurencji Wielka Brytania zdecyduje się na ten odważny krok, który nie tylko może zlikwidować pewne bariery, ale i poszerzyć horyzonty dla brytyjskiego rynku finansowego? Ta decyzja z pewnością wymagać będzie głębszej refleksji i analizy zarówno ze strony polityków, jak i ekonomistów.
