Brytyjska gospodarka znalazła się w stagnacji, a narracja wskazuje palcem na politykę gospodarczą Keira Starmera i minister finansów Rachel Reeves. Po odniesieniu wyborczego sukcesu w lipcu 2024 roku, Partia Pracy stanęła przed wyzwaniem przywrócenia wzrostu w kraju, lecz pierwsze sześć miesięcy rządów wcale nie przyniosło oczekiwanych rezultatów.
Wskaźniki wzrostu gospodarczego zostały zrewidowane z 0.1% do zera w trzecim kwartale, a kolejne miesiące nie przynoszą lepszych perspektyw. Bank Anglii przewiduje utrzymującą się stagnację, co rodzi obawy o przyszłe straty miejsc pracy. W obliczu tych wyzwań, rządzący starają się znaleźć nowe sposoby, aby rozruszać gospodarkę, jednak sytuacja nie jest tak prosta, jak mogłoby się wydawać.
Ekonomiści podkreślają, że za trwającą od dekady zapaść gospodarczą nie można obarczać wyłącznie obecnej władzy. Lee Davies, znany analityk z London School of Economics, uważa, że „problem leży głębiej i jest wynikiem długotrwałych zaniedbań w zakresie inwestycji publicznych oraz infrastruktury”. Dodaje, że podczas gdy Rachel Reeves może być łatwym celem, trudności brytyjskiej gospodarki są efektem złożonych procesów mających swoje korzenie w czasach poprzednich rządów.
Ponadto, wysoka inflacja utrzymująca się na rynku, mimo braku wzrostu gospodarczego, świadczy o złożoności sytuacji. James Milton, ekspert ds. inflacji, twierdzi, że „przyczyną jest nie tylko polityka monetarna, ale również globalne czynniki zewnętrzne, na które krajowe władze mają ograniczony wpływ”. Jak dodaje, pozytywne rezultaty będą wymagały czasu, a także szeroko zakrojonej współpracy międzynarodowej i krajowej, w kontekście polityki handlowej i fiskalnej.
Pomimo krytyki, niektórzy parlamentarzyści zauważają pierwsze kroki w poprawie sytuacji — Reeves zapowiedziała nowy plan inwestycyjny mający na celu wsparcie technologii i innowacji. Z kolei premie podatkowe dla małych przedsiębiorstw mogą stworzyć nowe miejsca pracy i ożywić krajowe rynki.
Czas pokaże, czy obecne działania rządu dadzą oczekiwane rezultaty. Brytyjska opinia publiczna z niepokojem śledzi pierwsze tygodnie pracy premiera w czasie, kiedy liczy się każdy gest i decyzja. Ważne pytanie, które zadaje sobie każdy obywatel, brzmi: czy rządowi uda się zebrać wystarczającą dynamikę, by wyprowadzić gospodarkę na prostą? Analizując ten skomplikowany splot czynników i mając na uwadze historyczne wyzwania, refleksja nad przyszłością brytyjskiej gospodarki wymaga głębokiego namysłu i jednoczesnej gotowości do działania.
