Spadek liczby pracowników w Wielkiej Brytanii kosztuje gospodarkę 16 mld funtów rocznie
Od momentu wystąpienia pandemii COVID-19, Wielka Brytania odnotowuje poważne wyzwania na rynku pracy. Według najnowszych badań Instytutu Badań nad Zatrudnieniem, liczba osób pracujących lub aktywnie poszukujących pracy zmniejszyła się o 800 tysięcy. Tak znaczne zmniejszenie liczby pracowników jest największym spadkiem od lat 80. XX wieku i kosztuje państwo brytyjskie co najmniej 16 miliardów funtów rocznie w utraconych wpływach z podatków.
Ten niepokojący trend jest tym bardziej wyjątkowy, ponieważ Wielka Brytania jest jednym z niewielu rozwiniętych krajów, które odczuły spadek zatrudnienia po pandemii. Przed pandemią UK miało ósmy najwyższy wskaźnik zatrudnienia na świecie, obecnie spadł on do 15. miejsca. Badania wskazują, że w przeciwieństwie do ogólnych tendencji załamanie nie jest efektem masowego odchodzenia z pracy, lecz braku nowych osób wchodzących na rynek pracy. Zjawisko to wynika w 90% z rosnącej liczby osób, które są „ekonomicznie nieaktywne” przez co najmniej cztery lata lub które nigdy nie pracowały.
Podkreślając znaczenie wyzwań, przed którymi stoi Wielka Brytania, Tony Wilson, dyrektor Instytutu Badań nad Zatrudnieniem, mówi: „Musimy natychmiast podjąć działania, aby zapobiec dalszemu pogarszaniu się sytuacji na rynku pracy. Potrzebne są fundamentalne zmiany w polityce zatrudnienia, aby zapewnić wsparcie tym, którzy najbardziej tego potrzebują.”
Główne przyczyny spadku zatrudnienia można rozumieć wieloaspektowo. Pandemia COVID-19 znacznie wpłynęła na zdrowie psychiczne i fizyczne wielu pracowników. Wielu z nich wciąż boryka się z długoterminowymi zdrowotnymi konsekwencjami wirusa. Ponadto kryzys ten ujawnił liczne problemy strukturalne w ekonomii i polityce zatrudnienia, które utrudniają powrót do pracy.
Eksperci sugerują różnorodne rozwiązania, które mogłyby pomóc w odwróceniu tego trendu. Reformowanie wsparcia zatrudnienia, aby zagwarantować pomoc tym, którzy najbardziej jej potrzebują, jest kluczowym krokiem. Należy również zająć się kulturą „compliance” w urzędach pracy, która często odstrasza ludzi od korzystania z dostępnych zasobów. Tworzenie nowych partnerstw na rynku pracy, które uwzględniają lokalne priorytety i zintegrowaną realizację programów, również może przynieść pozytywne efekty.
Sceptycy zwracają jednak uwagę, że zmiany te będą wymagać znacznych nakładów finansowych i czasu, a efekty mogą nie być natychmiastowe. Ponadto, w kontekście trudnych decyzji budżetowych, jakie stoją przed rządem Wielkiej Brytanii, pytanie o priorytety staje się jeszcze bardziej palące.
Ostatecznie przyszłość rynku pracy w Wielkiej Brytanii zależy od zdolności do adaptacji i wprowadzania innowacji. Wyzwaniem jest nie tylko odbudowa liczby pracowników, ale także dostosowanie polityki i procedur do zmieniających się realiów gospodarczych i społecznych.
Kwestią, nad którą powinni zastanowić się zarówno decydenci, jak i społeczeństwo, jest to, jak zachęcić nieaktywnych ekonomicznie do powrotu na rynek pracy i jak stworzyć bardziej inkluzywne i wspierające środowisko dla przyszłych pokoleń pracowników. W końcu każda zmiana na lepsze zaczyna się od zrozumienia problemu i podjęcia kroków w kierunku jego rozwiązania.
Czy opinia publiczna i rząd będą w stanie współpracować w celu wdrożenia niezbędnych reform, pozostaje kwestią otwartą, ale jedno jest pewne: bez szybkich i zdecydowanych działań, konsekwencje mogą być długotrwałe i szeroko odczuwalne.
